Zowel in de lente als in de herfst (tot de eerste - grondige - vorst) is het gevaarlijk om paarden te plaatsen op weides waar esdoorns, meer specifiek de gewone esdoorn en de vederesdoorn, in de omgeving staan. Gebruik deze risicoweides in de risicoperiodes enkel als er genoeg gras op staat en/of er voldoende bijvoedering aanwezig is.
Hoe weet ik of mijn paard esdoornvergiftiging heeft opgelopen?
De symptomen treden vlug op. Soms worden ze kort voorafgegaan door sufheid, lichte kolieksymptomen of stijfheid.
Paarden die aan esdoornvergiftiging lijden, worden vaak ofwel dood gevonden op de weide ofwel neerliggend op de zijde. In dat laatste geval zijn ze erg moeilijk recht te krijgen. Het is ook mogelijk dat de paarden rechtstaand, maar rillend, zwetend of stijf aangetroffen worden. Doorgaans zijn de dieren suf en houden ze het hoofd laag. Andere symptomen zijn donkere urine en soms een sterk opgezette blaas, een licht gestegen of gedaalde temperatuur, koliek, moeilijkheden met slikken, een slokdarmobstructie en een steeds moeilijkere ademhaling.
Er wordt aangeraden om:
-
Tijdelijk de toegang te beperken tot weiden die zaailingen van de gewone esdoorn (Acer pseudoplatanus) bevatte (of eventueel deze delen af te sluiten voor de paarden).
-
De tijd die het paard doorbrengt op de weide te beperken (de meeste klinische gevallen stonden langer dan 6 uur/ dag op de weide) en eventueel de paarden te voederen alvorens ze op de weide te laten.
-
Een weiderotatie te organiseren zodat de paarden enkel op weiden met voldoende gras staan.
-
Geen hooi of ander voeder op dezelfde grond te plaatsen.
-
De zaailingen zo vroeg mogelijk te verwijderen (maaien, vermalen…; eventueel kunnen ze zelfs verbrand worden). Vermijd toxische producten i.v.m. milieubescherming. Opgelet, de paarden kunnen op dat moment nog niet op de weide gelaten worden omdat zelfs de gehooide zaailingen toxines kunnen bevatten. Er wordt aangeraden te wachten tot de zaailingen volledig zijn afgebroken en het gras voldoende is gegroeid.
-
De omliggende esdoorns eventueel te verwijderen om te vermijden dat ze bloemen en zaden produceren die op het weiland terecht komen.
Ecologische alternatieven
Niet alleen door particulieren maar ook op het openbaar domein langs autosnelwegen, wegen en waterwegen, werden in het verleden vaak esdoorns aangeplant. In afwachting van verder onderzoek en zolang er geen definitief uitsluitsel is over welke esdoornsoorten gevaarlijk zijn, is het aangewezen alternatieve boomsoorten te gebruiken in de omgeving van weiden en paardenhouderijen waar paarden voedsel opnemen.
Er bestaan immers voldoende inlandse boomsoorten die gemakkelijk in hakhout beheerd kunnen worden en snelle en goede groenschermen vormen:
- Alnus glutinosa (zwarte els)
- Alnus incana (witte els)
- Fraxinus excelsior (gewone es)
- Prunus avium (zoete kers)
- Castanea sativa (tamme kastanje)
Meer informatie vindt u terug in ons dossier rond esdoornvergiftiging: https://paarden.vlaanderen/nl/themas/Paardenwelzijn-gezondheid-en-verzorging/Esdoornvergiftiging-bij-paarden-atypische-myopathie
Meld gevallen van esdoornvergiftiging!
Mocht een geval bij u bekend zijn, willen wij u vragen om dit te melden zodat onderzoekers het nodige kunnen doen om het aantal nieuwe slachtoffers tot een minimum te beperken:
» Klik hier om een geval te melden als paardenhouder / eigenaar.
In Beeld
